در پس محکومیت سوداگران و وام دهندگان پول این فرض نهفته بود که تنها کسانی واقعاً کار می کنند و مولدند که در حین کار عرق بریزند. بیشتر مردم اصلاً نمی توانستند تصور کنند که چه بسا با تخصیص منابع در یک مکان بخصوص و نه در هر جا به یک فرد خاص و نه به هرکس و بر روی یک کالای خاص و نه بر روی هر کالا تولید افزایش یابد. ارزش اقتصادی گردآوری و تحلیل اطلاعات ورای افق فکری بیشتر کسانی بود که از راه کار کردن بر روی زمین ارتزاق می کردند یا پیشۀ یدی داشتند.
رضا ابراهیمی
