رفتن به نوشته‌ها

تاریخ هنر- نئوکلاسیسم

این اصطلاح به جنبشی اطلاق می شود که در حدود ۱۷۵۰ میلادی در محفل بین المللی هنرمندان ایتالیا نضج یافت و تلاشی بود برای احیا کردن و بازگشت به ارزش های یونان و روم باستان. از جمله دلایل پاگرفتن چنین اندیشه ای می توان به اکتشافات باستان شناسی که در سال ۱۷۴۸ در هرکولانیوم و پمپئی صورت گرفت اشاره کرد. حاصل این اکتشافات شواهدی از هنر کلاسیک یونان باستان بود که در ۱۷۵۷ در کتاب «عتیقه های هرکولانو» منتشر شد و سرمشق هنرمندان دیگر قرار گرفت. البته تقلید از آثار کلاسیک یونان تا پیش از این هم رایج بود اما تفاوتی که این جنبش هنری با دوره کلاسیک قرن هفدهم داشت عدم پیروی کورکورانه هنرمندان از آثار باستانی و تلاش برای دستیابی به ذات و جوهره اصلی و الهام گرفتن از آن ها بود.

مرگ سقراط اثر لویی داوید

تاثیر کشفیات باستان تنها دلیل شکل گیری نئوکلاسیسم نبود. ظهور این جنبش را می توان ناشی از افراط و زیاده روی در سبک های باروک و روکوکو نیز دانست. برجسته ترین مشوق نئوکلاسیسم مورخ و نظریه پرداز آن زمان، وینکلمان آلمانی بود. نقاش فرانسوی لویی داوید که تابلو «مرگ سقراط» آن در شکل نشان داده شده است و آنتونیو کانووا مجسمه ساز ایتالیایی نیز از هنرمندان شاخص پیرو این جنبش هنری بودند.


مجموعه تاریخ هنر

۱ منریسم
۲ باروک
۳ روکوکو
۴ نئوکلاسیسم
۵ رومانتیسم
۶ امپرسیونیسم
۷ اکسپرسیونیسم
۸ دادائیسم
منتشر شده در تاریخهنر

اولین باشید که نظر می دهید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Free Web Hosting