رفتن به نوشته‌ها

تاریخ هنر – باروک

معنی واژه باروک به درستی مشخص نیست اما اولین بار از آن برای اشاره به آثار بی نظم و غیرعادی ای که در اواخر قرن هیجدهم میلادی خلق می شد، استفاده شده است. باروک که پس از منریسم نضج می یابد، در عمل پاسخی به این سبک است و در آن درجه بیشتری از رئالیسم و ناتورالیسم دیده می شود. از ویژگی های این سبک وجود پویایی و جنبش در نقاشی است که به نوعی در تصاد با متانت و وقار سوژه ها در طرح های کلاسیک قبل از خود است. در آثار این دوره چهره های پرتره هیجان زده ترند. در پیکرتراشی نیز، پیکره ها متحرک و پویا هستند. معماری در این دوره معمولا از یک فضای بزرگ مرکزی و الحاق فضاهای جانبی و فرعی به آن ایجاد می شود. این شیوه فضاسازی برگرفته از این بینش بوده است که باید محلی بزرگ برای زندگی و محل های کوچکی برای تفکر و خلوت گزینی آفرید. کلیسای سنت پیترو در ایتالیا و کاخ ورسای در فرانسه -محل زندگی خاندان سلطنتی فرانسه- از نمونه های بارز معماری باروک هستند.

%CODE1%

کاخ ورسای

هرچند باروک در ایتالیا متولد شد اما به تدریج در کل اروپا به جنبشی فراگیر تبدیل شد و علی الخصوص در هلند و اسپانیا و فرانسه به بلوغ رسید. از نقاشان مطرح سبک باروک دیگو ولاسکوز اسپانیایی است. هرچند بیشتر نقاشی های او پرتره خاندان سلطنتی اسپانیا است اما یک اثر مشهور سبک باروک به دست او و به نام ندیمه ها خلق شده است که در آن تصویر خود او که در حال نقاشی است، از دید پادشاه که تصویر او در آینه دیده می شود، را می بینیم.

diego

از نقاشان مطرح باروک رامبراند وان راین است که پرتره هایش نمایش خلاقانه ای از نور بر چهره سوژه است. عموما در کارهای رامبراند استفاده زیادی از سایه شده است و معمولا مدل هایش را در جایی کنار پنجره می نشانده است. امروزه نیز یکی از شیوه های نورپردازی پرتره در استودیو وامدار جلوه نور بر چهره های رامبراند است و به همین نام خوانده می شود.

rembrandt_self_portrait


مجموعه تاریخ هنر

۱ منریسم
۲ باروک
۳ روکوکو
۴ نئوکلاسیسم
۵ رومانتیسم
۶ امپرسیونیسم
۷ اکسپرسیونیسم
۸ دادائیسم

%CODE2%

منتشر شده در تاریخهنر

اولین باشید که نظر می دهید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Free Web Hosting